vrijdag 20 juli 2012

Tante Bep




“Ah! Gatsie! Nee hè! Ze is links. Nou dat kan ik niet hoor. Dat moet jij maar doen, Bep!” Boven mijn hoofd ontspint zich een discussie tussen juf Marskamp en tante Bep over het feit dat ik links ben. Soms schrikken mensen daarvan. Soms worden ze zelfs boos. Omgekeerd schrik ik nooit van mensen die rechts zijn en ik word er ook nooit boos om. Ik ga ervan uit dat ze niet expres rechtshandig zijn. Ik ben ook maar per ongeluk links. Juf Marskamp is boos omdat ik links ben. Zo kan ze me natuurlijk nooit leren haken. Eigenlijk is juf Marskamp altijd boos, maar ik maak het nu wat erger door links te zijn. Tante Bep is geen echte juf, ze is mijn overbuurvrouw en ze is lief. Altijd. Juf Marskamp beent weg naar de andere kinderen die rechts zijn en makkelijk. Ik ben links en moeilijk, maar daardoor zit ik hier nu wel alleen met tante Bep. Toch mazzel.  “Nou meid”, zegt tante Bep “Ik weet het ook niet. Ik kan niet links haken. Weet je wat? Ik doe het maar gewoon voor met rechts en dan moet jij maar proberen om het met links na te doen. Zo doen we het en vanaf de eerste lus ben ik verkocht. Lossen worden een ketting, vasten worden een lapje. Hoe leuk kan dit nog worden? Binnen tien minuten heb ik het door en haak ik dat het een lieve lust is. Ik heb totaal geen oog meer voor mijn omgeving. Het is de haaknaald, het garen en ik. De rest bestaat niet meer. Als juf Marskamp zegt dat het tijd is om te stoppen wil ik dat niet. Toch doe ik wat ze zegt. Ze vindt me al vervelend genoeg.
Eenmaal thuis ga ik door met haken,ik  ga er helemaal in op en leer zoveel bij. Regelmatig ga ik met mijn haakwerkje naar tante Bep om iets te vragen of gewoon om het te laten zien. “Meid! Heb jij dat helemaal zelf gemaakt? Wat knap!” Het voelt goed om zo toegejuicht te worden. Mijn vader kan ook goed haken. Hij zou me makkelijk kunnen helpen, maar tante Bep juicht harder. Ik kies tante Bep en ga zo vaak mogelijk naar haar toe. “Ik vind het heel knap dat je dat kunt met je linkerhand”, zegt ze. Ik vind het zelf niet bijzonder knap dat ik dingen kan doen met mijn linkerhand. Het zijn vaak volwassenen die het moeilijk vinden. Ik vind het niet moeilijk om links te zijn en bovendien heeft het mij tot nu toe alleen maar voordeel opgeleverd.
Met dank aan tante Bep.

Soms, als je even de tijd neemt om een kind iets te leren, zoals tante Bep, kunnen er leuke dingen gebeuren. Mijn eerste haakboekje is verschenen in oktober 2012 :-)

6 opmerkingen:

  1. Wat een mooi verhaal! Ik ben zo benieuwd naar je boekje,ga ik mooi met groep 4/5 haken. Kom je voor de vliegende start helpen dan? Zorg ik voor wat kinderen die ook links zijn ,hihi. Liefs,Bronwyn

    BeantwoordenVerwijderen
  2. haha gek he, dat mensen zo verbaasd zijn dat je iets kan met links? :P Leuk verhaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is juist veel makkelijker om iets van een "anders-handige" te leren want je kunt het rechtstreeks zo kopiëren zonder na te hoeven denken welke hand je nou weer moet gebruiken. Zo leerde ik ook banjo spelen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja tis wat met die linker handjes......ik ben ook links en idd werd er altijd geroepen dat haken en breien zo moeilijk te leren is aan linkshandige......zelfs op school kon de juf het mij niet uitleggen......
    Tot afgelopen maart ik een haakcursus heb gedaan. Met veel geduld leerde een lieve meid mij " rechts" haken. In het begin voelde dat zo vreemd want die hand was niet veel gewent. Maar nu ben ik zo blij......want ik kan haken!!!! En zelfs de beschrijvingen vanaf foto's kan ik zo haken met mijn rechtse haakhand :-)

    BeantwoordenVerwijderen