“Ah! Gatsie!
Nee hè! Ze is links. Nou dat kan ik niet hoor. Dat moet jij maar doen, Bep!”
Boven mijn hoofd ontspint zich een discussie tussen juf Marskamp en tante Bep
over het feit dat ik links ben. Soms schrikken mensen daarvan. Soms worden ze
zelfs boos. Omgekeerd schrik ik nooit van mensen die rechts zijn en ik word er
ook nooit boos om. Ik ga ervan uit dat ze niet expres rechtshandig zijn. Ik ben
ook maar per ongeluk links. Juf Marskamp is boos omdat ik links ben. Zo kan ze
me natuurlijk nooit leren haken. Eigenlijk is juf Marskamp altijd boos, maar ik
maak het nu wat erger door links te zijn. Tante Bep is geen echte juf, ze is
mijn overbuurvrouw en ze is lief. Altijd. Juf Marskamp beent weg naar de andere
kinderen die rechts zijn en makkelijk. Ik ben links en moeilijk, maar daardoor
zit ik hier nu wel alleen met tante Bep. Toch mazzel. “Nou meid”, zegt tante Bep “Ik weet het ook
niet. Ik kan niet links haken. Weet je wat? Ik doe het maar gewoon voor met
rechts en dan moet jij maar proberen om het met links na te doen. Zo doen we
het en vanaf de eerste lus ben ik verkocht. Lossen worden een ketting, vasten
worden een lapje. Hoe leuk kan dit nog worden? Binnen tien minuten heb ik het
door en haak ik dat het een lieve lust is. Ik heb totaal geen oog meer voor
mijn omgeving. Het is de haaknaald, het garen en ik. De rest bestaat niet meer.
Als juf Marskamp zegt dat het tijd is om te stoppen wil ik dat niet. Toch doe
ik wat ze zegt. Ze vindt me al vervelend genoeg.
Eenmaal
thuis ga ik door met haken,ik ga er
helemaal in op en leer zoveel bij. Regelmatig ga ik met mijn haakwerkje naar
tante Bep om iets te vragen of gewoon om het te laten zien. “Meid! Heb jij dat
helemaal zelf gemaakt? Wat knap!” Het voelt goed om zo toegejuicht te worden.
Mijn vader kan ook goed haken. Hij zou me makkelijk kunnen helpen, maar tante
Bep juicht harder. Ik kies tante Bep en ga zo vaak mogelijk naar haar toe. “Ik
vind het heel knap dat je dat kunt met je linkerhand”, zegt ze. Ik vind het
zelf niet bijzonder knap dat ik dingen kan doen met mijn linkerhand. Het zijn
vaak volwassenen die het moeilijk vinden. Ik vind het niet moeilijk om links te
zijn en bovendien heeft het mij tot nu toe alleen maar voordeel opgeleverd.
Wat een mooi verhaal! Ik ben zo benieuwd naar je boekje,ga ik mooi met groep 4/5 haken. Kom je voor de vliegende start helpen dan? Zorg ik voor wat kinderen die ook links zijn ,hihi. Liefs,Bronwyn
BeantwoordenVerwijderenDoen we, Bron! Xxx
Verwijderenhaha gek he, dat mensen zo verbaasd zijn dat je iets kan met links? :P Leuk verhaal!
BeantwoordenVerwijderenDank je :-)
VerwijderenHet is juist veel makkelijker om iets van een "anders-handige" te leren want je kunt het rechtstreeks zo kopiëren zonder na te hoeven denken welke hand je nou weer moet gebruiken. Zo leerde ik ook banjo spelen :-)
BeantwoordenVerwijderenJa tis wat met die linker handjes......ik ben ook links en idd werd er altijd geroepen dat haken en breien zo moeilijk te leren is aan linkshandige......zelfs op school kon de juf het mij niet uitleggen......
BeantwoordenVerwijderenTot afgelopen maart ik een haakcursus heb gedaan. Met veel geduld leerde een lieve meid mij " rechts" haken. In het begin voelde dat zo vreemd want die hand was niet veel gewent. Maar nu ben ik zo blij......want ik kan haken!!!! En zelfs de beschrijvingen vanaf foto's kan ik zo haken met mijn rechtse haakhand :-)